| De ruitenwissermotor compleet met de mechanische aandrijving. |
Een veel voorkomend verschijnsel zijn de uitgelopen bussen van de
ruitenwisserarm. Hier kan namelijk regenwater naar binnen komen
waardoor de smering van deze as verdwijnt.
|
Er zijn rubber tules die over de as geschoven kunnen worden, maar die
dichten ook niet voor 100 % af. |
| Er blijft dan niets anders over om watervast vet te gebruiken met een
goede viscositeit en de
as regelmatig onderhoud
te geven. |
Ook de rubberen ophanging van de motor is vaak niet zo best, uitgezakt
hangt de motor aan het frame en kan zodoende trillingen doorgeven
aan zijn omgeving, nieuwe rubbers zijn dan ook hier de oplossing.
|
We zijn na demontage aangeland bij het motorgedeelte en wanneer we deze
open maken zien we ook hier dat het vet niet meer op zijn plaats
zit. |
|
Uitgelopen door bloeding en uitgedroogd kan het zijn werk niet meer doen,
rest ons hier nieuw vet te gebruiken. Vet bestaat uit diverse
componenten en toevoegingen, waarbij de lichtere bestanddelen er
uit kunnen verdwijnen, dit verschijnsel wordt wel eens bloeding
van het vet genoemd.
|
Bij het anker moeten we letten op de soldeerverbindingen en of deze niet
oververhit zijn geweest. De tin moet namelijk glanzend aanwezig
zijn en niet dof en uitgelopen zijn, verder wordt de tussenruimte
van de lamellen uitgekrast met een kraspen. Er kan koolstof van de
borstel tussen de lamellen zitten die dan een geleiding
veroorzaakt. Dit zien we als sterke vonkvorming bij de
koolborstels. |
Ook kan mica, het isolatiemateriaal, gelijk zitten met het oppervlak van
de lamellen, ook hierdoor kan sterke vonkvorming optreden en
tevens een grotere slijtage van de borstels optreden, omdat mica
vrij hard is. Wanneer we
alles weer in elkaar hebben gezet en we gaan de stroom meten van
de ruitenwissermotor, dan zal hij ongeveer 1,5 Ampère moeten
trekken, ook wanneer we hem enigszins gaan belasten. |
